my heaven of books

wtorek, 7 maja 2013

(57). Robert Kirkman, Jay Bonansinga - Żywe trupy. Droga do Woodbury



Autor: Robert Kirkman, Jay Bonansinga  
Tytuł: Żywe trupy. Droga do Woodbury  
Wydawnictwo: Sine Qua Non Liczba stron: 320  
Moja ocena: 8/10
Plaga zombie zalewa przedmieścia Atlanty. Lilly Caul wraz z przyjaciółmi walczy o przetrwanie, szukając ocalenia w ogrodzonym murem miasteczku Woodbury.

Z początku miejsce wydaje się idealnym schronieniem: za jedzenie płaci się pracą, każdy ma dach nad głową, a otaczająca osiedle barykada skutecznie chroni przed atakami zombie. Nad wszystkim sprawuje pieczę tajemniczy Philip Blake, który każe nazywać się Gubernatorem, a mieszkańcy bez protestów poddają się jego słowom.

Lilly zaczyna jednak podejrzewać, że w rzeczywistości miasto gnije od środka… Kiedy wraz z grupą rebeliantów zdecydują się wydrzeć władzę ze szponów Gubernatora, droga do Woodbury stanie się autostradą prowadzącą prosto do piekła.

"The Walking Dead", czyli "Żywe trupy" są już dla mnie niemal marką. Darzę wielką sympatią serial i grę, a teraz również i książkę! W dalszej części recenzji dowiecie się dlaczego.

Autorami "Żywych trupów" są Robert Kirkman oraz Jay Bonansinga. Pierwszy z nich jest producentem wykonawczym serialu o takim samym tytule, natomiast drugi jest uznawanym autorem thrillerów. Wspólnie połączyli swoje siły i tchnęli do życia nową serię opowiadającą o zmaganiach ludzi z zombie.
 "Dzisiaj tylko wariaci i głupcy się nie boją. Jeśli nie czujesz strachu, to nie zdajesz sobie sprawy z tego, co się wokół ciebie dzieje."
Współczesnego świata już nie ma, bowiem jest on oblegany przez plagę zombie. Żywych trupów nie obchodzi nic poza zdobyciem pożywienia. Istnieje jednak grupa ludzi, którym udało się przeżyć w tych przerażających warunkach, tworząc namiotowe obozy. W takim obozie mieszka Lilly Caul wraz z kilkunastoma innymi osobami. Przez splot niefortunnych zdarzeń ginie dziecko, którym się opiekowała, pomimo jej usilnej próby ochronienia go. Zrozpaczony ojciec dotkliwie potraktował kobietę, obwiniając ją o śmierć swojego dziecka, przeszkodził mu w tym jednak Josh Lee Hamilton, do którego główna bohaterka zaczyna żywić coraz większe uczucia. Po tych tragicznych wydarzeniach samozwańcza rada obozu decyduje o wyrzuceniu jej wybawiciela. Mężczyzna wraz z Lilly i kilkoma innymi osobami opuszczają obóz, aby zapuścić się w niebezpieczne rejony pełne żywych trupów... Czy uda im się przetrwać w tym brutalnym świecie? Kogo będą musieli poświęcić, aby przeżyć?
"Już od lat dziura w jej sercu stale się powiększała i wypełniała smutkiem, przybierając gigantyczne rozmiary; była jak studnia bez dna, w której kotłowały się skrajne emocje, z nienawiścią do samej siebie na czele. Nigdy nie była w stanie opróżnić tego miejsca, trawił ją ból, a teraz, w świecie ogarniętym przez zarazę, stare rany otworzyły się na nowo, ropiały, pulsowały. Zamyka oczy i myśli o tonięciu w głębokim, ciemnym oceanie."
Motyw zombie zarówno w literaturze jak i kinie niestety, ale postrzegany jest bardzo schematycznie. Wydaje się, że został przerobiony już na milion sposobów i nie da się nic z niego więcej wyciągnąć! Nic bardziej mylnego! Nienależy się tutaj sugerować innymi utartymi wątkami, które zostały skądś zaczerpnięte. Bynajmniej nie jest to kopia Resident Evil, który darzę wielką sympatią. Uważam, że Robert Kirkman i Jay Bonansinga tchnęli w swoje książki coś więcej niż tylko plaga zombie. Połączyli oni brutalny świat pełen żywych trupów, a także i zwyczajne problemy ludzi oraz ich uczucia, z którymi muszą się zmagać.

Dla mnie, jako fanki wszelkich horrorów z zombie na planie głównym "Żywe trupy" to pozycja obowiązkowa. Uwielbiam specyficzny klimat, który odnajduję w filmach, serialach czy książkach takiego typu. Opuszczone, a nawet zrujnowane miasta, gdzie ludzie starają się przeżyć. Istnieje w nich brutalna, ale prawdziwa zasada "przeżyje tylko najsilniejszy", według niektórych uczucia czynią człowieka słabszym, ja jednak uważam, iż dają nam więcej siły potrzebnej do przetrwania. "Droga do Woodbury" to godna kontynuacja "Narodzin Gubernatora", gdzie mieliśmy okazję poznać portret psychologiczny despoty Philipa Blake "Gubernatora". W drugiej części autorzy skupili się bardziej na opisywaniu innych bohaterów, ich odczuć, walki i strachu. Obie części na początku czytało mi się bardzo opornie, jednak później nie mogłam się oderwać, ciekawa każdej nadchodzącej strony. Spodobało mi się bardzo podzielenie książki na dwie części oddzielające poszczególne ważne etapy w lekturze. "Żywe trupy" polecam serdecznie osobom, które gustują w takiej tematyce, nie boją się nowych wyzwań oraz są fanami serialu, książki bowiem są jego świetnym uzupełnieniem!

|ŻYWE TRUPY: NARODZINY GUBERNATORA, DROGA DO WOODBURY|

Wyzwania, w których recenzja bierze udział:

23 komentarze:

  1. A ja do tej pory się wahałam czy sięgnąć, teraz na pewno to zrobię.

    OdpowiedzUsuń
  2. O serialu naturalnie słyszałam, jednak nie oglądałam. Widzę, że warto to zmienić i zaznajomić się zarówno z nim, jak i z książką:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jak już przeczytam pierwszy tom, to i po kontynuację z chęcią sięgnę:)

    OdpowiedzUsuń
  4. O serialu słyszałam, a o książce dowiedziałam się później. Nie interesuje mnie tematyka zombie, ale po przeczytaniu recenzji pomyślałam: "Czemu nie?" I chyba w końcu się skuszę :3

    OdpowiedzUsuń
  5. Uwielbiam obie czesci, jedna z moich najlepszych ksiazek jakie przeczytalam.

    OdpowiedzUsuń
  6. Myślę, że musiałabym się najpierw zastanowić nad tomem 1 :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Serial oglądam w zrywach, ale książka mnie zainteresowała :)

    OdpowiedzUsuń
  8. nie lubię ''żywych trupów'', więc ani nie ciągnie mnie do książki, ani do serialu :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Z pewnością sobie kupię tę książkę. Uwielbiam serial i wszystko, co z nim związane.

    ps. recenzja dodana do wyzwania
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  10. Tak, "Droga do Woodbury" jest świetna :) I... inna od "Narodzin Gubernatora". Ale obie świetnie się razem komponują i jeśli o mnie chodzi, to teraz czekam, jak już wspomniałam u siebie, na trzecią część, "Upadek Gubernatora", a w oczekiwaniu będę dalej oglądać serial. A może i grą się zainteresuję? ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Ja jeszcze żadnej książki o zombie nie czytałam, ale chyba czas to nadrobić. : )

    OdpowiedzUsuń
  12. Uwielbiam całe uniwersum The Walking Dead, muszę jeszcze poznać komiksy i gry. Polecam Ci słuchowisko skoro jesteś fanką zombiaków :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Lubię oglądać i czytać horrory, więc powyższa pozycja jest obowiązkowa dla mnie, chociaż szerze przyznam, że jednak wolę wampiry od zombie, ale mimo to jestem ogromnie ciekawa, jak "Żywe trupy" wypadną w moich oczach.

    OdpowiedzUsuń
  14. Nie czytam zbyt wiele horrorów, ale muszę przyznać, że je lubię. Myślę, że ta książka może być ciekawa, gdyż zombie nie występują aż tak często w literaturze :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Książka wydaje się ciekawa, mam nadzieję, że uda mi sie z nia zapoznać :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Nie pierwszy raz widzę tą książkę i chyba się nią zainteresuję po twojej recenzji.

    OdpowiedzUsuń
  17. Gdybym miała już czytać tę serię to tylko po to, by po raz któryś z kolei przekonać się, że w obliczu strachu, śmierci ludzie zachowują się jak zwierzęta. Nic poza tym.

    OdpowiedzUsuń
  18. Oj, nie lubię takich książek i raczej nie przeczytam. ;)

    OdpowiedzUsuń
  19. z serialem Walking utknęłam w połowie drugiego sezonu, ale mimo tej stagnacji chwili z książką bym nie odmówiła.

    OdpowiedzUsuń
  20. Właśnie niedawno zaczęłam oglądać serial;) Na razie jednak nie sięgnę po książkę. Byłoby już za dużo tych zombie, jak na jeden raz;)

    OdpowiedzUsuń
  21. Super blog!
    Lubię czytać, więc będę tutaj zaglądać ; )

    OdpowiedzUsuń
  22. Ta seria zaczyna mnie coraz bardziej interesować :D Szczególnie, po ostatnim seansie domowym z filmami "Resident Evil " :P

    OdpowiedzUsuń