(62). Karol Ketzer - Czereśnie prosto z drzewa

Autor: Karol Ketzer
Tytuł: Czereśnie prosto z drzewa
Wydawnictwo: Novae Res
Liczba stron: 208
Moja ocena: 6/10
 

"Czereśnie prosto z drzewa" to zbiór 10 opowiadań łączących w sobie sensację, fantastykę i współczesną obyczajowość z warstwą ukrytą – powłoką subtelnych pytań, na które czytelnik będzie musiał odpowiedzieć sobie sam. Wydaje się, że bez żadnej przesady można nazwać ten styl realizmem magicznym w wydaniu krwisto słowiańskim. Nie brakuje tutaj elementów klasycznych, znaków czasów, w których przyszło nam żyć, przeplatających się ze zdarzeniami oraz postaciami cudownymi.

Ciekawe konstrukcje składniowe, bogate słownictwo, nagromadzenie tropów, oryginalna pozycja, jaką zajmuje narrator oraz wiele odwołań do kultury zarówno wysokiej, jak i masowej czynią ze zbioru lekturę ciekawą, wciągającą, emocjonującą i niezapomnianą.

"Czereśnie prosto z drzewa" to zbiór dziesięciu pomysłowych opowiadań, podczas czytania których czytelnik może zostać pozytywnie zaskoczony lub zanudzony.

Niepierwszy i nieostatni raz napiszę, że nie jestem wielką zwolenniczką opowiadań. Uważam, że w pewnym sensie ograniczają autora, sprawiają, że niekiedy świetna historia nie jest rozwijana w wystarczający i satysfakcjonujący sposób, przez co czytelnik odczuwa niedosyt. 

Karol Ketzer w swojej książce porusza rozmaite tematy, począwszy od psychiki swoich bohaterów, a skończywszy na ich problemach. Są to ich obecne przeżycia i zmagania, z którymi muszą sobie poradzić. 

Autorowi nie brak kreatywności, jego pomysły nieraz okazały się dla mnie bardzo zaskakujące, wydaje mi się, że w pewnym sensie bazowały na zaskoczeniu czytelnika. Sprawiały, że osoba, która sięga po tę książkę spodziewa się kilku oklepanych tematów z problemami na planie głównym, jednak w dalszej części lektury okazały się jednak przemyślanym posunięciem.

"Każdy wie wszystko, chociaż jeszcze o tym nie wie."

W "Czereśniach prosto z drzewa" rzuca się w oczy wyszlifowany, a co za tym idzie i bardzo dobry warsztat pisarski autora. Nie brak mu charyzmy i ciekawych pomysłów, które zostają rozwinięte w interesujący sposób.  

Ja niestety w tych opowiadaniach nie potrafiłam odnaleźć swojego faworyta. Autor stosował zmienną narrację, raz z punktu widzenia kobiety, raz z mężczyzny, przez co czytelnik nie może się nijak utożsamić z bohaterem. Niektóre historie są lekkie, niektóre jednak bardzo trudne w odbiorze, a przede wszystkim w zrozumieniu.

"Czereśnie prosto z drzewa" są pełne odwołań do kultury masowej, co może się spodobać, ale także i odrzucać. Na początku uznałam to za plus, jednak im więcej ich było, tym bardziej miałam ich dość. Przecież, co za dużo, to niezdrowo! 

"Pistolet przystawiano mi do głowy kilkukrotnie. Kilkukrotnie przestawiałem go sam. Niestety spist nage robił się twardy, a palce słabe. Ciekawe, prawda? Nie boję się też bólu. Miałem szczęście poznać ludzi, którzy skutecznie leczą ten strach." 

Prozatorski debiut Karola Ketzera wzbudził we mnie mieszankę emocji. Niekiedy był to szok spowodowany oryginalnymi pomysłami autora. Niestety, ale chwilami książkę tę czytało się bardzo opornie, nie wspominając już o tym, że stawała się coraz bardziej chaotyczna i ciężka w odbiorze. Pozycję tę polecam przede wszystkim pasjonatom takiej literatury, jest to pozycja bez wątpienia nietuzinkowa, która mimo to średnio przypadła mi do gustu.

Wyzwania, w których recenzja bierze udział:
CZYTAM FANTASTYKĘ.